Bir Avuç Toprak…   

Ä°nsanın gözü doymaz, onu doyuran tek ÅŸey bir avuç topraktır.

Ölünce her ÅŸey biter; hırs, tutku, doyumsuzluk ve benzeri ÅŸeylerde yok olup gider. Ä°nsanın doyumsuzluÄŸu yaradılışından gelen bir meyille baÄŸlanmıştır. Dünyada iyiler ve kötüler hep olacaktır. Kötü olmadan iyinin iyi olmadan da kötünün halleri anlaşılamaz. Ancak önemli olan iyiliktir. Ä°yilik yapmaktır. Ä°nsanlara faydalı olabilmektir. Bir insanın yaÅŸadığı sürece aklında, fikrinde, gönlünde sadece iyilik duygusu olmalıdır. Herkes aynı duyguyla beslenir ve aynı ÅŸeyleri düÅŸünürse ortada insanlık adına güller açar ve bütün güzellikler adeta birbiriyle yarışı.

Ä°nsan aklını kullanan bir varlıktır ama günümüz de olmayan akılını kullanmaya çalışan tipler var aramızda. Yanlışın üzerine gitmenin ve onu ısrarla savunmanın sadece bir açıklaması olabilir? O da kiÅŸisel çıkar ve haksız kazanç edinimidir. Nemalanmaktır, nüfuzu kullanmaktır, kendine yeni sahalar açabilmektir. Kesin bütün bunları görün bakın o savunduÄŸu ÅŸeyi bir daha savunuyor mu?

İhtimalle savunmayacaktır.

Oradan bir çıkarı bir beklentisi kalmammışsa niçin savunsun?

Akla gelen ölçüt budur. Hırsa bürünen bir insan her bakımdan yanlış yapmaya açık bir durumdadır. Hırsını yenebilmesi için de güçlü yanını, iradesini göstermesi gerekir. Ä°nsan yaÅŸadığı hayatı düÅŸünerek, sorgulayarak, öÄŸrenerek yaÅŸamalıdır. Ve bir gün hepimiz bu dünyadan göçüp gideceÄŸiz gerçeÄŸiyle yaÅŸamalı ve insanlarla olan iliÅŸkilerini bu duyum üzerine kurabilmelidir. Akıllı insan kimseye kötülük yapmaz. Aksine iyilik yapmak için diÄŸerleriyle yarışır. Akıllı insan ihtiraslarını, hırslarını kontrol edebilen insandır.

Bir insan duygularını kontrol edemiyorsa kendine de baÅŸkalarına da önemli zararlar verebilir. Paylaşımcı olmak, hakkına razı olmak ve baÅŸkalarının hakkına saygılı öÄŸrenmeyi öÄŸrendiÄŸimizde yaÅŸamımız farklı bir zindelikle ışıyacaktır. Kötülük yapan birisi inanınız bir gün gelecektir yaptıklarından utanacak ve bin piÅŸman olacaktır. Ä°ÅŸte o zaman o piÅŸmanlık bir iÅŸe yaramayacak ve o piÅŸmanlıklarıyla o kötülükleriyle gidecektir.

Hiçbir insan yoktur ki bütün yaÅŸamında en iÄŸrenç kötülükleri yapmış olsun ve yaÅŸamının son zamanların da bu kötülükleri iyi ki yapmışım diyerek kendiyle övünebilsin. Hiç kuÅŸku yok her kötülüÄŸün sonu piÅŸmanlıktır. O piÅŸmanlığı yaÅŸamamak için de iyi davranmalı iyi ÅŸeyler yapabilmeliyiz. Ä°nsanın gözünü bir avuç toprak doyururmuÅŸ! Bu gerçeÄŸi yaÅŸarken görebilmeliyiz. Unutulmamalıdır ki bir gün herkes o tabir edilen bir avuç toprakla buluÅŸacaktır. Çok geç olmadan kendimize çeki düzen vermeliyiz. Ä°yilik yaparak güzelliklerin, yardımlaÅŸmanın, insan sevgimizin önünü sonuna kadar açabilmeliyiz. Kendimizle barışık, insanlarla barışık olmalıyız.

YaÅŸamın için de farklılıklar ve farklı referanslar hep olacaktır.

Ä°nsan bu duygu ve kavram karşısın da kendini yönlendirebilmeli iyi olanları seçebilmelidir. Zengin birisinin toplumsal yarar üretmesi, paylaşımcı olması onun için yapılacak en ulvi bir davranış olacaktır. BaÅŸka ne yapsa bu kadar güzel bir iÅŸ yapmış olamaz. Yoksul birisi yarar üretemezse de en azından baÅŸkalarına zarar verme gibi bir davranışın için de olmamalıdır. Herkesin yarar üretme ve toplum yararını düÅŸünme becerisi faklı olabilir ama iyi niyet ve yaklaşım referans olarak alınmalıdır. Ve tabii ki herkes iyiliÄŸin ve iyi olmanın yanında yer alabilmelidir. Ä°nsana yakışan budur. Unutulmamalıdır ki yapılan her kötülükte sadece piÅŸmanlık ve vicdan azabı yaÅŸanacaktır. Oysa yapılan her iyilikte mutluluk, huzur, zindelik, saadet, hoÅŸnutlukla dolu gönül duyguları yaÅŸanacaktır. Yapılan iyilikler asla unutulmaz, bir yerde bir ÅŸekilde karşınıza çıkacaktır. Ä°ÅŸte o anı yaÅŸadığınızda sizden daha mutlu insan göstermek belki mümkün olmayacaktır. Güzellikleri çoÄŸaltıp paylaÅŸmakta birbirimizle hep yarış içinde olalım, hayatı ve insanları gereÄŸi gibi çok sevelim.

                                                                                                                                                             Sevgiyle kalın.

Bu makale 335 kez okundu.