19 Aralık 24 1978 tarihinde Maraş’ta yaşanan olaylarla ilgili 78’liler girişimi Artvin temsilcisi Nurettin İhtiyar açıklamalarda bulundu, “19 arlık ile 24 Aralık 1978 tarihinde Maraş kent merkezinde insan havsalasının alamayacağı bir sol/ alevi/ Kızılbaş katliamı yaşandı. 12 Eylül öncesi “anarşi ve terör” olaylarının faillerini açığa bulmak, yakalamak ve yargı önüne çıkarma iddiasını taşıyan 12 Eylül cuntası aksine bu konuda tam bir adalet boşluğu yarattı. 12 Eylül sonrasında Maraş olayları hakkında açılan davalar ise tam bir hukuk skandalıydı. Katliamın faili olarak 804 kişi yargılandı. Katliamda birinci dereceden rol oynayan 68 kişi ise hiç yakalanmadı. 379 kişi beraat etti. 1 ila 15 yıl arasında mahkûmiyet cezası ile yargılanan 314 kişinin cezalarında önce 1/6 oranında indirim yapıldı, sonra hepsi mahkeme sürecinde salıverildi. 29 kişi hakkında verilen idam ve yedi kişi hakkında verilen müebbet hapis cezası Yargıtay tarafından bozuldu. 1991’de çıkan Terörle Mücadele Yasası’nda yapılan değişiklikle de katliam sorumlularının hepsi salıverildi.

Böylece Maraş Katliamı dava dosyası sessiz sedasız kapatılmış oldu. Bundan sonra da bu dosya hiç açılmadı. Tarihe kara bir leke olarak geçen katliam unutulmaya bırakıldı. Emsal mi isteniyor? Ankara’da devam eden 12 Eylül mahkemesi kendini iki darbecinin yargılanmasıyla sınırlıyor. 12 Eylül öncesi olayları, özellikle Maraş gibi toplumsal katliamları içine alacak şekilde yargılamayı genişletmiyor. Üstelik iki darbe şefinin yargılanması adeta “şikevari” yöntemler eşliğinde sürdürülüyor. Meclis Darbeleri Araştırma Komisyonu Maraş katliamı ile ilgili bir komisyon kurulması önerisinden öte kayda değer bir adım atmadı.

Çorum, Madımak, Gazi mahallesi ve en son Roboski katliamı, Maraş ve adı geçen ardılı katliamlarını hesaplarının sorulmamasının ürünüdür. Roboski katliamının emrini verenler ve emri yerine getiren kuvvetlerin kim olduğu kamuoyunda açık olduğu halde, TBMM bünyesinde kurulan Araştırma Komisyonu sanki katliam sanıklarını gizlemek, kamuoyu baskısını hafifletmek ve zaman kazanmak için kuruldu. Hükümetin, suç – ceza ilişkisi içinde katliamın sorumlularını açığa çıkarmak gibi bir derdi olmadığını, katliam mağdurlarını parayla satın almak tutumuyla ortaya koydu. Katliamla ilgili yaptıkları “operasyon hatası” açıklaması ise insan hayatı/Kürtlerin hayatı hakkında hükümetin tutumunu ortaya koyan bir insanlık garabeti olarak tarihe geçti. Kısacası Roboski katliamı da Maraş katliamı gibi unutulmaya terk edilmeye aday. Bu durumda adalet nasıl sağlanacak? Adalet yoksa demokrasi ve özgürlük nasıl olacak? Bir daha aynı şeylerin yaşanmamasının mahşeri vicdanı nasıl kurulacak? Yaptırım olmayan bir suç, her daim işlenmeye açık değil mi yoksa?. En sonuncusu Raboski katliamı olmak üzere, katliamlar tarihinin makûs tekerrürü değilse ne?” ifadelere yer verdi.