Hatice Gülsüm Demircan ve Elmanın Fısıltısı…

Serhad Artvin gazetemizin bu haftaki konuÄŸu Hatice Gülsüm Demircan. Adıyaman’da dünyaya geldi. Adıyaman kız meslek lisesini bitirdi, Sümerbank’ta çalışmaya baÅŸladığında henüz 18 yaşında bir genç kızdı. Aynı kurumdan 38 yaşında emekli oldu. Kitap okuma tutkusu hayatının her döneminde yazma sevdasıyla yoÄŸruldu. Serbest ölçü ve hece ölçüsüyle yazdığı ÅŸiirlerinin yanı sıra kaleme aldığı öykülerinin her satırında memleket ve hasret kokusu kokar. Adıyamanlı bir Aydın gelinidir. DoÄŸu ve batı kültürünün sentezinde tütün kokulu öykülerini kaleminden sızdırıp okuruyla buluÅŸturdu. Åžiirleri çeÅŸitli antolojilerde yayınlandı. Kadın çalıştayında öyküsü yayınlandı. Evli ve üç çocuk annesidir.

                Sevgili okurlar Elmanın Fısıltısı Aralık 2024 yılında FGK yayınlarından çıktı. FGK Altın Çocuk Hikayeler serisi adı altında Hatice Gülsüm Demircan Hikâye Serisi 1 baÅŸlığıyla raflardaki yerini aldı. KuÅŸe kâğıda basılı içeriÄŸiyle, resimleriyle çok canlı çok sevimli bir kitap.

                Hafta sonu ilk iÅŸim Elmanın Fısıltısını okumak oldu. Yazarın daha önce “Tütün Kokulu” öykülerini okumuÅŸ bayılmıştım. Ä°yi kalemi ve güçlü sezgileri olan bir yazar. Bu kez Elmanın Fısıltısında çocuklara sesleniyor. Elmanın Fısıltısı harika baskısı ve göz alıcı resimleriyle öylesine canlı ki kitabı elinize aldığınızda daha başında çocuk dünyasının kapıları sonuna kadar açılıyor. Öykü bilge insan Sadık dedeyle baÅŸlıyor. Sadık dede bilgili üretken bir insandır. YaÅŸamını bahçesine adamıştır. Ayva, portakal, mandalina, kiraz, viÅŸne aÄŸaçları vardır. Hepsi rengarenk göz alıcı meyveler verir. Bahçesinde sadece elma aÄŸacı yoktur. Bir gün elmanın çekirdeklerini toplayarak toprakla buluÅŸturur çimlenmesini saÄŸlar. Ve bir süre sonra hepsi birer elma aÄŸacına dönüÅŸür. Göze hoÅŸ gelen tatlı, iri meyveler verir. Sadık dede çok mutlu olur. Meyvelerini çocuklarla, komÅŸularıyla paylaşır. Ancak bahçenin bir yanında iri gövdesiyle kasılan, meyveleriyle kibirlenen bir büyük elma aÄŸacı vardır. Elmalarıyla övünür, benim meyvelerim sultanlara, padiÅŸahlara layıktır der. DiÄŸerlerine hep tepeden bakar. Bahçenin diÄŸer aÄŸaçları elmanın bu kibirli davranışına bir mana veremez. Sonunda o kibirli elma aÄŸacı yalnız kalır. SoÄŸuklar baÅŸlar, aÄŸaçlar yapraklarını döker, son elmada yere düÅŸünce çürümeye baÅŸlar. Yoldan geçenler üzerine bastıklarının farkında bile olmazlar. Görkemli elma aÄŸacı hatasını anlar ama iÅŸ iÅŸten geçmiÅŸtir.

                Yazar bu hamlesiyle sevgi ve hoÅŸgörünün, paylaşımın, birlikte olmanın altını özellikle çiziyor ve o altın serisinde çocuklarımıza harika mesajlar veriyor. Derinlikli çocuk dilini inanılmaz bir güzellikte kullanıyor. Beni ta buralardan alıp o büyülü bahçeye götürdü, çiçeklerin içinde oturup elma yedim ve inanır mısınız çocukluÄŸuma geri döndüm. Ä°ÅŸte yazarlık metnin uzun ya da kısa olmasında deÄŸil bıraktığı izlenimde kendini gösterir. Ve elmanın fısıltısıyla birden çocuk olmak istedim.

                Edebiyat dünyasına yaptığı katkılarından ötürü ÅŸair-yazar Hatice Gülsüm Demircan hanımefendiyi kutluyoruz.

                Serhad Artvin gazetesi olarak Hatice Gülsüm Demircan hanımefendiye sonsuz baÅŸarı dileklerimizi iletirken tüm sevdikleriyle birlikte saÄŸlıklı, mutlu yaÅŸamlar diliyoruz.

                                                                                                                                                                             Sevgiyle kalın.    

Bu makale 251 kez okundu.